تاریخچه صنعت گردشگری

گردشگری عهد باستان

انسان های اولیه در سطح زمین دائما به دنبال کنجکاوی و شناخت طبیعت بوده اند و برای یافتن غذا، پناهگاه، فرار از خطر و کسب امنیت ، گذران اوقات فراغت و محیط زندگی بهتر تلاش می کردند. گذر زمان باعث شد که حرکت ها و جنبش های انسان همراه با میل به گردش و رسیدن به شور و نشاط، ماجراجویی و اکتشاف صورت گیرد و در نهایت به تمایل او برای سفر تبدیل شود.

کم کم مهارت ها در انسان افزایش یافت و از زندگی بدوی و خانه بدوشی دست برداشت. با پیدا شدن سکونتگاه های دائم انگیزه ی تجارت و معامله ی کالا برای او مطرح گردید. به وجود آمدن امپراطوریهای عهد باستان در قاره های آفریقا، آسیا و خاور میانه موجب شکل گیری زیر بنای اقتصادی شد و در نتیجه جاده ها و راه های آبی و همچنین وسایل نقلیه ای برای سهولت راه ایجاد گردید.

قدیمی ترین اشکال گردشگری، مسافرت های اشراف و شاهزاده‌های جوان را در بر می گیرد که به عنوان یک برنامه ی آموزشی و به منظور آشنایی با شیوه‌های مختلف حکومت و زندگی مردم به نقاط مختلف صورت می‌گرفت. گردشگری و سفر از عادات قدیم طبقه ی حاکم و ثروتمند در جوامع بوده است. به عنوان مثال هاردین امپراطور رم در فاصله ی سالهای ۱۱۷ تا  ۱۳۸ میلادی به قصد تماشای لحظه ی طلوع آفتاب از قله آتنا راهی سفری سخت شد تا به خواسته ی خود دست یابد.

رومیانی هم که صاحب مال و مقام بودند، به منظور اقامت و کسب درآمد و گذران اوقات فراغت، خانه‌هایی را در روستاهای اطراف شهر محل سکونت خود خریداری می کردند تا در آنها به خوشگذرانی بپردازند.

بر اساس اطلاعات تاریخی، قرن ها پیش از میلاد مسیح، فینیقی ها که اکثرا تاجر بودند، از طریق راه های زمینی و دریایی به منظور عرضه و فروش محصولات خود و خرید اجناس و محصولات به مسافرت می پرداختند. شجاعت و استقبال آنها از خطر، بهانه ای را برای نشر تمدن وگسترش فرهنگ اقوام مختلف و آشنا ساختن آنها با یکدیگر را فراهم نمود.